Etap II z Santa Rosa de la Pampa do San Rafael składał się z 487-kilometrowej dojazdówki oraz 290-kilometrowego odcinka specjalnego (motocykle i quady miały do pokonania 6 kilometrów więcej). Teren, na którym w przeważającej mierze toczyła się rywalizacja, bardzo odpowiadał Hummerom – długie proste i szerokie zakręty pozwały pędzić z maksymalną prędkością i zarazem przesuwać się w górę klasyfikacji.

Robby Gordon ruszył na trasę jako piąte auto i od samego startu narzucił sobie wysokie tempo. Po przejechaniu 100 kilometrów był na pozycji lidera, wyprzedzając Peterhasnela o 9 sekund. Jeszcze szybciej i agresywniej jechał Nasser Al-Attiyah, który w skutek awarii na etapie I, startował dopiero z 38. pozycji. Obrońca tytułu bez zmrużenia oka połykał kolejnych rywali. Mimo kłopotów z wyprzedzaniem już na pierwszym Way Poincie plasował się na 12. pozycji. 60 kilometrów przed końcem oesu miał jeszcze ponad 2 minuty straty do prowadzącego Krzysztofa Hołowczyca, który również jechał znakomicie.

Al-Attiyah znany jest jednak z tego, że nie odpuszcza aż do samego końca i mimo ciężkiego, piaszczystego terenu finiszował w piorunującym tempie, wyprzedzając kolejnego zawodnika na mecie (Peterhansela) o 54 sekundy! Hołek pod koniec spadł niestety na 4. pozycję. Równie imponujący finisz zaprezentował też Robby Gordon, który w okolicach WP3 stracił trochę czasu na zmianę opony. Ostatnie 50 kilometrów pokonał koncertowo i uplasował się ostatecznie na 3. pozycji.
W „generalce” klasy samochodów prowadzenie objął Peterhansel (Novitskiy finiszował dopiero 8.), Gordon wysunął się na 2. pozycję, a Hołowczyc spadł na 3.

- Wystartowaliśmy dziś rano z 38. miejsca i po drodze musieliśmy wyprzedzać wiele samochodów, co kosztowało nas trochę czasu, ponieważ jechaliśmy w kurzu, a na dodatek rozbiliśmy szybę, co naprawdę nie poprawiało widoczności – mówił na mecie Nasser Al-Attiyah, który wygrał swój 14. Dakarowy etap w karierze, ale pierwszy w aucie z napędem na jedną oś. - Bardzo chciałem udowodnić, że mając dobrą strategię, wciąż liczymy się w walce, a wynik nie jest jeszcze przesądzony. Nie wiem, ile straty odrobiliśmy do liderów, ale na następnym etapie ruszymy z dobrej pozycji. By osiągnąć dobry czas, musimy mieć się na baczności.

Krzysztof Hołowczyc choć nie wygrał etapu, na mecie wyglądał jednak na zadowolonego: - Początek był bardzo szybki - opowiadał. - Na technicznej partii prowadziliśmy o ponad minutę. Nie byłem w stanie utrzymać tego tempa na olbrzymich dziurach występujących w dalszej części OSu. Nie czuję jeszcze idealnie trakcji samochodu na wybijającej trasie. W tych warunkach rewelacyjnie spisały się Hummery, widać, że są to silni konkurenci, ale czy wytrzymają tempo całej, długiej rywalizacji… zobaczymy. Dzisiejszy OS był bardzo wymagający, wszyscy cisnęli bardzo mocno i myślę, że kolejne etapy pokażą, kto się tak naprawdę liczy w stawce.

Adam Małysz i Rafał Marton na II etapie zajęli 49. pozycję, dzięki czemu w „generalce” awansowali na 54. miejsce. Pozostałe dwa polskie auta nie są ujęte w klasyfikacji, ale według naszych informacji mimo kłopotów dotarły do obozu i mają wystartować do III etapu. W BMW Piotra Beaupre i Jacka Lisickiego wystąpiły problemy z komputerem pokładowym i pompą wysokiego ciśnienia.

Rywalizacja w klasie motocykli na drugim etapie bardzo przypominała to, do czego jesteśmy już przyzwyczajeni od dawna. Na kolejnych Way Pointach na prowadzeniu zamieniali się nieustannie Cyril Despres i Marc Coma. Coma miał jednak ułatwione nieco zadanie, bo startował 2 minuty za Chilijczykiem Lopezem, którego dogonił w II części oesu. Despres startował dopiero z 13. pozycji i po drodze musiał wymijać wolniejszych zawodników – najpierw Oliviera Paina, potem Pala Andersa Ullevalsetera, a na koniec Quinna Cody’ego.

Podobnie jak Al-Attiyah, Marc Coma rewelacyjnie pokonał finałowy odcinek oesu i ostatecznie jako pierwszy pojawił się na mecie – dla obrońcy ubiegłorocznego tytułu to już 17. zwycięstwo etapowe w jego karierze.

- Początek dzisiejszego odcinka specjalnego był bardzo szybki – mówił na mecie zwycięzca. - Chaleco i ja jechaliśmy z maksymalną prędkością i muszę powiedzieć, że Aprilia jest bardzo, bardzo szybka. Potem dotarliśmy do drugiej części oesu z piaskiem i wydmami. Był bardziej techniczny, wymagał również uważniejszej nawigacji. Wtedy wyszedłem na prowadzenie i dalej trzymałem dobre tempo. Cieszę się, ponieważ nie błądziłem. To był dobry dzień dla mnie!

Znakomicie w poniedziałek radził sobie nasz reprezentant Kuba Przygoński, który walczy jak równy z równym z Comą i Despresem. Polak rozpoczął spokojnie (później z tego powodu był z siebie niezadowolony), bowiem obawiał się o tylną oponę swego KTM-a. - Czołówka jechała pełnym gazem i straciłem do nich około jednej, może półtorej minuty na tej szybkiej partii - opowiada. - Na szczęście po tankowaniu zaczął się bardziej kręty i wymagający technicznie odcinek po piachu. Tam starałem się jechać najszybciej jak potrafię i wypracowałem dobre tempo.

Ostatecznie Przygoński finiszował na 5. pozycji, co pozwoliło mu awansować na rewelacyjne, 4. miejsce w klasyfikacji generalnej. Nie narzekają również Jacek Czachor i Marek Dąbrowski (w „generalce” odpowiednio na miejscach 23. i 31). Czachor sporą część odcinka przejechał za bardzo szybkim Rubenem Faria; Dąbrowski miał niewielkie kłopoty z teleskopem i stara się przyzwyczaić do specyfiki jazdy 450-ką.

Gdyby nie regulaminowa zawierucha, dziś moglibyśmy świętować z powodu awansu Łukasza Łaskawca na pozycję lidera klasy ATV. Niestety sędziowie są nieubłagani i nie chcą zatwierdzić quadów zbudowanych przez Josefa Machacka. W proteście słynny Czech (pięciokrotny zwycięzca Dakaru w klasie ATV) po II etapie wycofał się z rywalizacji. On i „Łoker” mogą jednak czuć się (przynajmniej jak na razie) moralnymi zwycięzcami – nasz reprezentant wygrał II etap i gdyby nie przepisy były dziś liderem. 4. na mecie był Sonik (w „generalce” również byłby 4.), a 24. Albinowski. W oficjalnej klasyfikacji generalnej rajdu prowadzi jednak Urugwajczyk La Fuente przed Argentyńczykami Patronellim i Maffei.

Po trzech latach przerwy ze zwycięstwa oesowego znów może cieszyć się Gerard De Rooy, który ostatni raz triumfował w 2009 r. - co ciekawe również na etapie, który rozpoczynał się w Santa Rosa de la Pampa. Kierowca Iveco wspomagany m.in. przez Polaka Darka Rodewalda zwyciężyli II etap, a ich kolega z zespołu (a zarazem kuzyn) – Hans Stacey finiszował na 3. miejscu. Holendrów rozdzielił przebudzony wreszcie „Carewicz” Eduard Nikolaev w Kamazie. Najlepszym polskim ciężarowcem jest wciąż Józef Cabała, który poniedziałkowy etap ukończył na 27. pozycji. 40. miejsce zajęła załoga Barana, a 43. - Szustkowscy i Kazberuk.

Text: Arek Kwiecień, fot. Danie van Jaarsveld, Andre Chaco, Speedbrain, Speed Energy, X-Raid, De Rooy, Maindru, Riwald, Great Wall

Klasyfikacja po II etapie rajdu Dakar 2012

SAMOCHODY
Lp.	Kierowca	Czas	Strata
1	Peterhansel	03:20:33	-
2	Gordon	03:23:01	00:02:28
3	Hołowczyc	03:23:06	00:02:33
4	De Villiers	03:24:22	00:03:49
5	Roma	03:26:05	00:05:32
...54	Małysz	05:07:26	01:46:53
MOTOCYKLE
1	Coma	03:40:12	-
2	Lopez	03:42:42	00:02:30
3	Despres	03:43:04	00:02:52
4	Przygoński	03:45:04	00:04:52
...23	Czachor	04:00:51	00:20:39
...31	Dąbrowski	04:08:52	00:28:40
QUADY (w nawiasach miejsca Polaków wg czasów)
1	La Fuente	04:30:09	-
2	Patronelli	04:36:43	00:06:34
3	Maffei	04:39:51	00:09:42
(1)	Łaskawiec	04:29:05
(4)	Sonik	04:36:45	00:07:40
(24)	Albinowski	06:47:25	02:18:20
CIĘŻARÓWKI
1	De Rooy	03:48:11
2	Nikolaev	03:53:41	00:05:30
3	Stacey	03:54:00	00:05:49
...27	Cabała	05:38:29	01:50:18
...41	Baran	07:22:50	03:34:39
...56	Szustkowski	07:50:58	04:02:47