Po wielu dniach ciężkiej walki w błocie i deszczu, na wyślizganych trawersach, w kilkustopniowej temperaturze, Natura wreszcie zlitowała się nad wymęczonymi zawodnikami, witając ich w czwartek niebieskim niebem i gorącym słońcem. W ślad za nią poszedł organizator, wyznaczając start dopiero na południe i na dodatek przygotowując niezbyt ciężką trasę.

Kilkunastokilometrową, leśną pętlę wszyscy uczestnicy Magam Trophy musieli przejechać dwukrotnie. Jedno okrążenie liczone było jako jeden odcinek specjalny. Na „niezbyt ciężką trasę” składały się m.in. niebezpieczny trawers, którego żadna z załóg nie odważyła się pokonać bez asekuracji wyciągarką, błotne koleiny, strome podjazdy oraz – gwóźdź programu – kilkudziesięciometrowe, głębokie trzęsawisko, które skutecznie zasysało maszyny oraz pilotów. Walka z takimi przeszkodami, gdy świeciło wreszcie słońce, a na łeb nic się nie lało, sprawiała jednak zawodnikom samą przyjemność. Najlepsi pętlę zaliczali w godzinę z hakiem; tylko rozpędzony Grat Kufla i Samosiuka zszedł na drugim „kółku” z czasem poniżej godziny. „Ambrozja” z Urbanem na pokonanie drugiego okrążenia potrzebowali równych 60 minut.

Liderzy rajdu, Marcin Łukaszewski i Magda Duhanik, w pełni kontrolują już sytuację i w czwartek zadowolili się drugim rezultatem, pozwalając prześcignąć się Kuflowi i Samosiukowi. Przed ostatnim dniem rajdu męsko-damska załoga Suzuki ma komfortową, ponadgodzinną przewagę nad rywalami. Kolejne dwa miejsca zajmują ekipy 4XDrive: auta Roberta Kufla i Pawła Kado. Finałowy etapy Magam Trophy zwykły być jednak bardzo emocjonujące. Czy tak będzie również i w tym roku?

Text i foto: Arek Kwiecień / Sigma Pro